Ponieważ żaden z uczestników tego forum nie odnotował wydania książki poświęconej osobie ważnej dla polskiego ruchu szachowego, czyni to jeden ze współautorów, narażając się rzecz jasna na trudne do odparowania zarzuty, że uprawia autoreklamę celem zbicia większej kasy.
Ale nic to...
Otóż dostępna na rynku jest od czerwca 2013 r. biografia Dawida Przepiórki.
W okresie przedwojennym Przepiórka był "człowiekiem - orkiestrą": silny zawodnik, uczestnik dwóch olimpiad szachowych (złoty medal w Hamburgu 1930, srebro w Pradze rok później), złoty medalista I Mistrzostw Polski (Warszawa 1926), wybitny działacz szachowy, wiceprezes PZSzach kilku kadencji, wybitny problemista i mentor młodego pokolenia kompozytorów szachowych, właściciel i wydawca miesięcznika "Świat Szachowy", redaktor rubryk szachowych w kilku czasopismach, m. in. w "Tygodniku Ilustrowanym".
Książka przedstawia przebieg kariery sportowej Przepiórki, ale też podaje wiele szczegółów z jego życia poza-szachowego: koneksje rodzinne, przebieg studiów (nie uwieńczonych zresztą dyplomem...), losy bliskich mu osób, okoliczności gwałtownej śmierci z ręki niemieckiego okupanta.
Osobne rozdziały zawierają wybór najlepszych partii z komentarzem oraz zbiór wszystkich zadań i studiów, jakie udało się odszukać.
Jest też zbiór "tekstów źródłowych", najczęściej pióra innych autorów, uzupełniających obraz bohatera i epoki, w której przyszło mu żyć.
Pozwolę sobie zacytować ostatnie zdanie z części biograficznej książki:
W ten sposób po upływie ponad pół wieku zmaterializowała się, choćby
tylko w części, idea Mariana Wróbla, który pragnął „przypomnieć tego zasłużonego
szachistę, by stał się kimś znanym i bliskim nowemu pokoleniu”.